கங்கா யமுனா சரஸ்வதி - 47

ப்ரியா

பளிச் பளிச் என்று என் முகத்தில் யாரோ தண்ணீர் தெளிக்க.. நான் கண் விழித்து பார்த்தேன்..

ராகவன் தான் என் மேல் தண்ணீர் தெளித்து எழுப்பினான்..

பாத்ரூம் அருகிலேயே அந்த ஈரத்தில் நான் விழுந்து கிடந்ததால் என் டிரஸ் எல்லாம் ஈரம்..

ராகவன் என் முகத்தில் தண்ணீர் தெளிக்கிறேன் என்ற பெயரில் என் முன் பக்க டாப்ஸ் முழுவதும் தண்ணீரை தெளித்து வைத்திருந்தான்..

எழுந்து அப்படியே மெல்ல உட்கார்ந்தேன்.. தொடை எல்லாம் செம வலி.

எழுந்து நிற்க முயற்சித்தேன்.. ஆனால் முடியவில்லை.. வலி..

வழுக்கி விழுந்ததில் தொடை பின் பக்க சதையில் கொஞ்சம் லேசாக பிசங்கி.. செம வலி எடுத்தது..

டேய் ராகவா.. என்னால வலி தாங்க முடியல.. என்ன கை தாங்கலா தூக்கி பெட்ல உட்கார வைடா என்றேன்..

ராகவன் தண்ணீர் பாட்டிலை தரையில் வைத்து விட்டு என் கை புஜத்தை பிடித்து தூக்கினான்..

வலியோடு நான் அவன் என் புஜ சதைகளை பிடித்து இருந்த சப்போர்ட்டில் எழுந்து நிற்க முற்பட்டேன்..

ஆனால் கொஞ்சம் கூட நிற்க முடியவில்லை..

ராகவன் என்னை மெல்ல அணைத்தபடி என் இடுப்பில் கை வைத்து கொஞ்சம் இறுக்கி தூக்கி நிறுத்தினான்..

ஆனாலும் என்னால் முழுவதுமாக நிற்க முடியவில்லை..

அவன் சோல்டர் மேல் என் ஒரு கையை தூக்கி அவனை அணைத்து பிடித்துக் கொண்டேன்..

என்னுடைய உடல் முக்கால் வாசி வெயிட் அவன் சோர்டர் மேல் தான் இருந்தது..

என் தோள்பட்டை உயரம் தான் இருந்தான் ராகவன்.. நான் அவனை விட நல்ல உயரம்...

இருந்தாலும்.. அவன் என் முழு பாரத்தையும் சுமந்தான்..

என்னுடைய ஒரு பக்கம் முலைகள் அவன் கன்னத்தில் நன்றாக அழுத்தியது..

அவன் கைகள் என் இடுப்பு மடிப்பை கெட்டியாக பிடித்து இருந்தது..

அப்படியே மெல்ல மெல்ல சின்ன சின்ன ஸ்டெப்பாக அடி எடுத்து வைத்தேன்..

என் இடுப்பு சதைகளையும் என் பின்பக்க குண்டி சதையையும் ஒன்றாக இணைத்து ராகவன் இப்போது பிடித்துக் கொண்டான்..

இப்போது கொஞ்சம் எனக்கு அவன் அப்படி பிடித்ததில் கிரிப்பாக இருக்கவே நொண்டி நொண்டி மெல்ல நடந்து பெட் அருகில் வந்தேன்..

அப்படியே என்னை ஒரு பூ போல அமர வைத்தான்..

ராகவா.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்ப்பா.. என்றேன்..

என்னில் இருந்து விலகிய ராகவன் அழுக்கு டவுசரை கவனித்தேன்..

இவ்வளவு ஹய்டெக்கான பெர்பியூம் வாசனையுடன் இருந்த நான்.. ஆப்ட்ரால் கக்கூஸ் கழுவ வந்த அந்த அழுக்கும் பரட்டை தலையுமாய் இருந்த ராகவனை கட்டி அணைத்ததில்.. அவன் சோல்டரில் என் பெரிய முலை பட்டதில் அவன் டவுசர் தானாக கூடாரம் அடித்திருந்தது..

நான் நினைத்துக் கொண்டேன்..

என்ன தான் சின்ன பையனா இருந்தாலும் அது இயற்க்கை தானே..

தம்பி.. தரையில பர்ஸ்சும் பணமும் கிடக்குது பாரு.. அதை எடு என்றேன்..

ராகவன் சென்று எடுத்து வந்து என்னிடம் கொடுத்தான்..

நான் பணத்தை அவனிடம் நீட்டினேன்..

அக்கா.. என்ன இது.. ரொம்ப அதிகமா இருக்கு என்று ஆச்சரியமாக கேட்டான்..

தம்பி.. நீ கக்கூஸ் கழுவுனதுக்கு மட்டும் இல்ல.. என்ன இப்ப தூக்கி வந்து பெட்ல உட்கார வச்ச பாரு.. அதுக்கும் சேர்த்து தான்.. என்றேன்..

அக்கா இதுக்கெல்லாம் காச எதிர் பார்த்தா செய்வாங்க.. எந்த ஒரு மனிதாபிமானம் உள்ள பையனும் உதவி செஞ்சிதான் ஆகணும்க்கா.. என்றான் பெரிய மனுஷன் தோறணையில்..

எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது..

அவன் அழுக்கு டிரஸ்ஸையும் பரட்டை தலையையும் பார்த்து அவன் ஏதோ சேரியில் இருந்து வந்திருப்பான் என்று எண்ணி இருந்த எனக்கு அவன் சொன்ன சொல்.. ரொம்ப உயர்வான மனசு இருக்கவங்க பேசுற மாதிரி இருந்தது..

தேங்க்ஸ் ராகவா.. உன் வீடு எங்க இருக்கு என்று கேட்டேன்..

எனக்கு வீடெல்லாம் இல்லக்கா.. பஸ் ஸ்டாண்டு.. ரயில்வே ஸ்டேஷன்னு எங்க இடம் கிடைக்கிதோ அங்கெல்லாம் படுத்து தூங்குவேன்.. விடிஞ்சதும் எங்க வேலைக்கிடைக்கிதோ அங்கே செஞ்சி சாப்பிட்டு வயித்த கழுவிக்குவேன்.. என்றான்..

எனக்கு ராகவனை ரொம்ப பிடித்து விட்டது.. அவன் பேச்சும்.. இந்த சின்ன வயதில் இப்படி யாரும் இல்லாத அனாதையாக இருக்கிறானே என்று அவன் மேல் ஒரு பரிதாபம் ஏற்பட்டது...

ராகவா.. இனிமே ராத்திரியில நீ வெளியே எங்கேயும் தங்க வேண்டாம்.. எங்க வீட்டு பின்பக்கம் ஒரு கார் ஷெட் இருக்குல்ல.. அங்க தங்கிக்க.. வெளியே போய் வேலை செய்யு.. ஆனா ராத்திரி தங்குறது மட்டும் என் கார் ஷெட்ல தங்கிக்க.. என்றேன்..

சரிக்கா என்று அவன் முகத்தில் ஒரு புதிய சிரிப்பு தெரிந்தது..

அக்கா நான் கிளம்புறேன்.. என்றான்..

சரி போயிட்டு வாடா.. என்று சொல்லி.. நான் பார்ஸை எடுத்த பெட் அருகில் இருந்த மேஜைமேல் வைக்க போனேன்..

ஆஆஆ.. அப்பா என்ன ஒரு பெரிய வலி..

ஐயோ.. என் தொடை வலிக்குது.. என்று அங்கும் இங்கும் திரும்ப கூட முடியாமல் அப்படியே பெட்டில் உட்கார்ந்து விட்டேன்..

வெளியே போக போனவன் அக்கா.. நான் வேணும்னா யாராவது டாக்டருக்கு போன் போட்டு வர வைக்கவா.. என்று கேட்டான்..

இல்ல.. இல்ல.. டாக்டர் வரவழைக்கற அளவுக்கு எதுவும் பெரிய கஷ்டம் இல்ல.. என் தொடை சதை பிசைங்கி இருக்கு அவ்வளவு தான்.. ஏதாவது ஜண்டு பாமோ.. பெயின் பாமோ யாராவது தேய்ச்சி விட்ட சரியாகிடும் என்றேன்..

சரிக்கா.. எங்கே இருக்குனு சொல்லுங்க.. நான் தேய்ச்சி விடுறேன்.. என்று ராகவன் ஆர்வமாக கேட்க..

அந்த கபோர்டு செல்ப்ல இருக்கும் பாரு.. என்று நான் இடம் காட்ட..

அவன் சென்று பெயின் பார்ம் எடுத்த வந்தான்..

ராகவா.. அப்படியே என் பீரோல ஒரு நைட்டி இருக்கும் எடு.. டிரஸ் எல்லாம் ஈரமா ஆயிடுச்சி.. முதல்ல இந்த ஈர துணிய மாத்தனும் என்று நான் சொல்ல..

ராகவன் சென்று என் பீரோவை திறந்தான்..

அவன் முகத்தில் முதலில் பட்டது.. பீரோ ஹேங்கரில் வரிசையாக தொங்கிக் கொண்டிருந்த என்னுடைய கலர் கலர் பிரா மற்றும் பேண்டீஸ்கள் தான்..

அப்படியே பேய் அடித்தவன் போல் என் பிராக்களையே முறைத்து பார்த்து கொண்டிருந்தான்..

டேய் ராகவா.. நைட்டி கீழ் வரிசையில இருக்கும் பாரு என்று நான் சொன்னதும் தான் சுயநினைவுக்கு வந்தான்..

ஒரு நைட்டியை எடுத்து வந்து என்னிடம் கொடுத்தான்..

அக்கா நான் வெளியே இருக்கேன்.. நீங்க டிரஸ் மாத்திட்டு கூப்பிடுங்க என்று சொல்லி விட்டு வெளியே போக நினைத்தவன் பிறகு என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை.. அக்கா.. தனியா துணி மாத்திடுவீங்களா என்று சந்தேகத்துடன் கேட்டான்..

சத்தியமா முடியாதுனு தான் நினைக்கிறேன் ராகவா.. என்றேன். நான்..

அக்கா நீங்க தப்பா நினைக்கலன.. நான் ஹெல்ப் பண்ணட்டுமா என்றான்..

கண்டிப்பா ராகவன்.. உன் ஹெல்ப் இல்லாம.. இங்க ஒரு அனுவும் அசையாதுனு தான் நினைக்கிறேன்.. அனுமட்டும் இல்ல.. இந்த பிரியாவும் அசைய முடியாது தான்.. என்று சொல்லி நான் சிரிக்க..

நான் சொன்னது ஜோக் மாதிரியே அவன் ரியாக்ஷன் காட்டிக்கவில்லை.. இருந்தாலும் சிரித்தான்.. என் அருகில் வந்தான்..

நான் என் சுடிதார் டாப்ஸ் முன்பக்க பட்டன் இரண்டை ஒவ்வொன்றாக கழற்றி அப்படியே என் இரண்டு கைகளையும் மேலே தூக்கி என் கண்களாலேயே சைகை காட்டினேன்..

ராகவன் கண்களில் அதை பார்த்து ஒளி மின்னியது..

நடுங்கும் கைகளுடன் என் அருகில் குனிந்து என் வயிற்கு பகுதியில் இருந்து என் டாப்ஸ்ஸை மெல்ல மெல்ல என் இடுப்பு சதைகளுடன் அவன் விரல்கள் உரச உரச மெல்ல மெல்ல மேல் நோக்கி தூக்கினான்..

தொடரும்...